Вера Јефтимијадес Јобс
Спортисткиња, вишеструка победница у мачевању
Фондација грчке националне мањине у Србији је 2021. године уручила признање Вери Јефтимијадес Јобс Повељу са платинастом плакетом за животно дело за вишегодишњи допринос у афирмацији хеленизма у Републици Србији, у областима очувања културе и спорта и јачања српско-грчких пријатељских односа.
Вера Јефтимијадес, прослављена мачевалка Црвене звезде, грчког порекла, са обронака Олимпа, рођена је у Краљевини Југославији, 1937. године, у Београду. Завршила је Архитектонски факултет у Београду и остаје упамћена као највећа спортска примадона једног времена, као екстра звезда која је била најбољи и најлепши промотер мачевања.
Почела је да се бави мачевањем као шеснаестогодишња гимназијалка. Такмичила се у дисциплини флорет у појединачној и екипној конкуренцији. Каријеру је почела у екипи МК Југославија из Београда, али по гашењу тог клуба прелази у Црвену звезду, где је остварила блиставу каријеру.
– Не могу да кажем да сам научила да губим. Сваки неуспех доводио ме је у очај, али ме никад није зауставио. Брзо бих устала и кренула испочетка. Кад сам побеђивала онда сам хтела још, а кад сам губила онда сам хтела опет! Била сам дивљи борац, многи тренери на мени су сломили зубе. Специфично сам мачевала. Имала сам чврсту вољу и невероватну концентрацију. Таквом брзином сам погађала да судије, а било их је пет, један главни и по двоје са стране, нису могле да региструју сваки мој потез. Оног тренутка, мислим да је било 1956. године, када је уведено електрично мачевање, искочила сам у први план и стигла до врха – присећала се Вера својих почетака у једном од интервјуа.
Са преко 80 пехара и медаља на домаћим и интернационалним такмичењима наша је најуспешнија такмичарка. Чак 16 пута била је шампионка Југославије, а 11 пута првакиња Србије, што после ње нико није успео да уради. Уз то је освојила мноштво екипних титула првака са Црвеном звездом.
Учествовала је на Олимпијским играма 1960. године у Риму, док је на Балканијадама освојила једну сребрну и девет бронзаних медаља у појединачној и екипној конкуренцији. Највећи успех остварила је на Медитеранским играма у Измиру 1971. године, када је стигла до бронзе.
Три пута је изабрана за најбољу спортисткињу Црвене звезде 1965. год. 1969. и 1970. године, а каријеру је завршила 1979. године, када је последњи пут освојила титулу првака. Повукла се као шампионка у 42. години, а током каријере ју је до великих успеха носила огромна жеља за победама, инат и упорност, због чега је долазила и у сукоб са својим противницама.
Поносна је на своје грчко порекло и увек истиче да је Грчка њена отаџбина, а Србија домовина. Посебно јој је драга грчка музика. Вера Јефтимијадес је била посвећена афирмацији грчке заједнице у Србији. Свој допринос је дала као један од оснивача обновљеног удружења ”Риге од Фере” у Београду,1996 године. Такође била је и један од оснивача Националног савета грчке националне мањине 2004. године и у њему активан члан до 2010. године, на месту потпредседнице Савета.
ПРОЈЕКАТ „ГРЧКА ЗАЈЕДНИЦА У СРБИЈИ“ СУФИНАНСИРАН ЈЕ ИЗ БУЏЕТА РЕПУБЛИКЕ СРБИЈЕ, А СТАВОВИ ИЗНЕТИ У ПОДРЖАНОМ МЕДИЈСКОМ ПРОЈЕКТУ НУЖНО НЕ ИЗРАЖАВАЈУ СТАВОВЕ ОРГАНА КОЈИ ЈЕ ДОДЕЛИО СРЕДСТВА.
Βιογραφικό
Βέρα Ευθυμιάδη Γιομπς
Αθλήτρια, διακεκριμένη πρωταθλήτρια ξιφασκίας
Το Ίδρυμα της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας στη Σερβία απένειμε το 2021 στη Βέρα Ευθυμιάδη Γιομπςτιμητικό έπαινο με πλατινιένα πλακέτα, για την πολυετή συνεισφορά της στη διάδοση του ελληνισμού στη Σερβία, στους τομείς διατήρησης του πολιτισμού και του αθλητισμού και στην ενδυνάμωση των ελληνοσερβικών φιλικών σχέσεων.
Η Βέρα Ευθυμιάδη, διακεκριμένη αθλήτρια του Ερυθρού Αστέρα στην ξιφασκία, ελληνικής καταγωγής, από τις πλαγιές του Ολύμπου, γεννήθηκε στο Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας το 1937 και συγκεκριμένα στο Βελιγράδι. Αποφοίτησε από την Αρχιτεκτονική Σχολή Βελιγραδίου και παραμένει στις μνήμες όλων ως η μεγαλύτερη πριμαντόντα του αθλητισμού της εποχής της, ως η καλύτερη και η ομορφότερη «σταρ»της ξιφασκίας.
Ξεκίνησε να ασχολείται με την ξιφασκία στην ηλικία των 16, μαθήτρια λυκείου. Αγωνίστηκε με «Floret», ατομικά και ομαδικά.Ξεκίνησε την αθλητική της σταδιοδρομία στην ομάδα ξιφασκίας «ΜΚ Γιουγκοσλάβια»από το Βελιγράδι, ωστόσο μετά το κλείσιμο της ομάδας αυτής πέρασε στον Ερυθρό Αστέρα, όπου έχτισε μια λαμπρή καριέρα.
– Δεν μπορώ να πω ότι έμαθα να χάνω. Κάθε αποτυχία με έφερνε στα όρια της απελπισίας, αλλά δεν με σταμάτησε ποτέ. Πολύ γρήγορα σηκωνόμουν και ξεκινούσα απ’ την αρχή. Όταν νικούσα ήθελα κι άλλο κι όταν έχανα ήθελα ξανά! Ήμουν άγρια πολεμίστρια, πολλοί προπονητές τα βρήκαν σκούρα μαζί μου. Εξασκούσα την ξιφασκία με πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Είχα πολύ πείσμα και απίστευτη συγκέντρωση. Στόχευα με τέτοια ταχύτητα, που πολλοί κριτές, συγκεκριμένα πέντε στον αριθμό, ένας κύριος και ανά δύο από κάθε πλευρά, δεν μπορούσαν να διακρίνουν κάθε μου κίνηση. Την ίδια στιγμή, νομίζω το 1956, που εισήχθη η «ηλεκτρική» ξιφασκία, πέρασα σε «πρώτο πλάνο» και έφτασα στην κορυφή – λέει η Βέρα αναπολώντας την αρχή της πορείας της, σε μία από τις συνεντεύξεις της.
Με περισσότερα από 80 τρόπαια και μετάλλια σε εγχώριους και διεθνείς αγώνες, αποτελεί την πιο επιτυχημένη Σερβίδα αθλήτρια. Υπήρξε πρωταθλήτρια Γιουγκοσλαβίας 16 φορές και 11 φορές πρωταθλήτρια Σερβίας, αποτελέσματα που ποτέ κανείς δεν κατάφερε έπειτα να πετύχει. Επίσης, κατέκτησε πολλά πρωταθλήματα και ως μέλος της ομάδας του Ερυθρού Αστέρα.
Συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης, το 1960, ενώ σε Βαλκανικούς Αγώνες έχει κατακτήσει ένα ασημένιο και εννέα χάλκινα μετάλλια σε ατομικά και ομαδικά αγωνίσματα. Η σπουδαιότερη επιτυχία της επήλθε στους Μεσογειακούς Αγώνες της Σμύρνης το 1921, στους οποίους κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο.
Έχει προκηρυχθεί καλύτερη αθλήτρια του Ερυθρού Αστέρα τρεις φορές – το 1965, 1969 και 1970, ενώ η καριέρα της ολοκληρώθηκε το 1979, όταν για τελευταία φορά κατέκτησε την πρώτη θέση. Αποσύρθηκε ως πρωταθλήτρια στην ηλικία των 42 ετών. Κατά τη διάρκεια της αθλητικής της πορείας πραγματοποίησε μεγάλες επιτυχίες λόγω της σθεναρής της θέλησης για νίκη, λόγω του πείσματος και της επιμονής της, χαρακτηριστικά βέβαια που πολλές φορές προκαλούσαν τριβές μεταξύ της ίδιας και των αντιπάλων της.
Περήφανη για την ελληνική της καταγωγή πάντα τονίζει ότι η Ελλάδα είναι η πατρίδα της και η Σερβία το σπίτι της. Αγαπά ιδιαίτερα την ελληνική μουσική. Η Βέρα Ευθυμιάδη υπήρξε αφοσιωμένη στην εδραίωση της ελληνικής κοινότητας στη Σερβία. Η συνεισφορά της έγκειται και στο ότι υπήρξε μία από τους ιδρυτές του Συλλόγου «Ρήγας Φεραιος» στο Βελιγράδι, το 1996. Υπήρξε επίσης και μία από τους ιδρυτές του Εθνικού Συμβουλίου της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας το 2004, του οποίου αποτέλεσε και ενεργό μέλος έως το 2010, στη θέση της Αντιπροέδρου του Συμβουλίου.
