Smederevo, grad u Podunavskom okrugu, na desnoj obali Dunava, nalazi se u severoistočnom delu Srbije. Od glavnog grada Republike Srbije, Beograda, Smederevo je udaljeno 45 km. Stiže se jednostavno i brzo, kopnom, auto-putem ili malo sporije ukoliko se putuje starim putem uz Dunav, a preko Grocke. Dolazak u Smederevo moguć je i najvećim vodenim putem u Evropi rekom Dunav.
Smederevo je grad u Srbiji u kojem je dominantna teška industrija, proizvodnja gvoždja, ali i ostale grane koje su usko povezane. Osim industrije, razvijena je i poljoprivredna proizvodnja kako ratarska tako i voćarska. Zbog takvih resursa postojećih i stečenih, stanovnici se uglavnom zapošljavaju u velikim kompanijama, srednjim i malim preduzećima. Jedan deo lokalnog ruralnog stanovništva je zaposlen i na svojim gazdinstvima i poljoprivrednim imanjima. Međutim, u dvadeset prvom veku, domicilno stanovništvo osim pomenutih delatnosti, bavi se i turizmom, kao privrednom granom, koja upošljava cele porodice, ali i na desetine ljudi različitih obrazovnih struka.
Da li Smederevo ima istorijske, kulturne, tradicionalne, profesionalne i ljudske resurse za takav vid privredne delatnosti koja u razvijenom svetu predstavlja ozbiljan biznis koji je u ekspanziji, posebno u eri internet medija? Da li grad ima zaokružen turistički proizvod koji bi privukao turističke nomade iz sveta, ne na dva ili tri sata, koliki je dosadašnji prosek boravka stranaca u gradu na Dunavu, već na nekoliko dana? Koji su to kriterijumi koje treba da zadovolji jedan grad da bi se našao u agendama tur operatera i na brošurama turističkih agencija i ugostio putnike namernike ? Na ova pitanja tražimo odgovore od vršioca dužnosti direktora Javnog preduzeća “Smederevska Tvrđava”, Gorana Jovšića.
“Svaki grad se trudi i stalno dodaje turističkom proizvodu nove sadržaje. Turistički proizvod je ukupna slika grada, sve one znamenitosti, sve one mogućnosti, kao i sva ona infrastruktura koju jedan grad ili jedna destinacija može da ima da bi privukla i prihvatila goste. Smederevo najpre ima antropološke vrednosti, to su kulturno istorijski spomenici kao što je Tvrđava iz 15. veka, poslednji jedini sačuvani srpski dvor, vilu Obrenovića koju smo ubacili u ponudu pre 5 godina, onda mnogobrojne manifestacije sve ono što je čovek napravio. Ali dobra je kombinacija antropoloških i prirodnih vrednosti , to je ono jednostavno što nam je Bog dao.
Dunav na prvom mestu, mi smo grad na Dunavu, tu je i nautički turizam, a Smederevo ima i pristanište te se u Smederevo može doći i Dunavom. Grad ima i odličnu klimu za voćarstvo i vinogradarstvo. Znamo da je Gaj Aurelije Prob još u 3. veku nove ere zasadio prve čokote vinove loze, tako da je jedan od retkih gradova u našoj zemlji pored Fruške Gore, gde se nalaze najpoznatija vinogorja i gde je još u to doba krenulo vinogradarstvo. Jedan je od retkih gradova koji može da se pohvali tradicijom dugom 1700 godina izgoja vinove loze i pravljenja vina. Tako su i vinarije postale neizostavni deo turističkog proizvoda, velike vinarije za koje je uloženo dosta novca sa degustacionim salama.
Ali manji poljoprivredni proizvođači imaju jednu nesvakidašnju priliku, kao i gosti koji dolaze u Smederevo, prvi da koriste, a drugi da vide Vinski grad. To su burad u obliku kućica ili kućice u obliku buradi gde i manji poljoprivredni proizvođači izlažu svoje izvanredne rakije, vina, voća i povrća. Sve to kulminira jednom od najstarijih manifestacija ali i najmasovnijih u Srbiji – “Smederevskom jeseni”.
Dakle, kulturno istorijski sadržaji, Tvrđava, Muzej, Vila Obrenovića, staro gradsko jezgro, Gradski trg kojim dominira Crkva Svetog Đorđa, koji se vezuje za šetališnu ulicu Kralja Petra Prvog, koja je stecište mladih, ne samo vikendom, već i ostalim danima i koja izlazi na šetalište pored Dunava i kej. Tu treba pored izvanrednih vinarija dodati i odlične riblje restorane, što znači da se dobija zaokružen turistički proizvod, a Smederevo se deklariše kao idealno mesto za fantastičak turistički boravak”, objasnio je Goran Jovšić.
Benefiti od turizma kao biznisa koji je u zamahu u prethodnom i u ovom veku su ogromni. Grad se razvija, stvaraju se novi kapaciteti za upošljavanje, postojeći istorijski, kulturni i drugi objekti se čuvaju i obogaćuju novim sadržajima, a lokalno stanovništvo opstaje i ostaje. Osim ekspanzije privrede, koja je zabeležena sedamdesetih godina prošlog veka, ali i u poslednjih sedam, osam godina otvaranjem novih proizvodnih kapaciteta i dolaskom stranih i domaćih investitora, grad je promenio svoju sliku. Osim nove industrijske zone koja je okupila značajne svetske kompanije, došli su i svetski trgovinski lanci sa poznatim brendovima, promenila se i saobraćajna infrastruktura, a bolja je i ponuda uslužnih delatnosti. Na kraju povećala se i kupovna moć građana.
Međutim, Smederevo osim svoje bogate istorijske prošlosti, kojoj svedoče objekti svetske baštine, poput drevnog Djurđevog grada, te crkvice Uspenja Presvete Bogorodice na Starom groblju, preko Vile Zlatni breg, centralnog gradskog jezgra, glavnog Gradskog trga koji je okružen značajnim građevisnkim objektima može da ponudi i sportski, rekreativni i nautički turizam, na lepom plavom Dunavu ili olimpijskom bazenu koji se nalazi u okviru Sportskog kompleksa, koga čine Sportski centar i Dvorana Smederevo. Ukoliko se sve to “udene” u dane najveće i najstarije privredno trističke manifestacije u Srbiji “Smederevska jesen”, koja se organizuje u slavu vina i vinove loze, kao i zrelih plodova najslađeg voća iz prebogatog brežuljkastog dela Mons Aureusa, doživljaj može da bude upotpunjen i na taj način omogućen nezaboravan boravak turista u trajanju od nekoliko dana.
Da li su Smederevo i Smederevci spremni za ulazak u novu razvojnu etapu, šta je to što već postoji, a šta još nedostaje kako bi se zaokružio turistički proizvod grada na Dunavu, pitanja su za koja ćemo potražti odgovore od stručnjaka, turističkih poslenika i predstavnika grada u serijalu pod nazivom “Turizam- nova etapa u razvoju Smedereva”.
Tekst je objavljen u sklopu projekta koji je sufinansiran iz budžeta Grada Smedereva. Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.
